O my god!

Vandaag was een echte "O my god!" dag. Meer daarover zo dadelijk... wat een cliffhanger he ;)

Eerst maar eens verder gaan waar we de laatste keer gebleven waren. Vrijdag was het tijd voor mijn tweede evaluatie. Toen ik wakker werd voelde ik me alleen niet zo lekker: geen energie, geen honger, slapjes, buikpijn, koppijn, spierpijn.... oftewel: grieperig. Na 2 happen brood me toch maar naar kantoor gesleept voor de evaluatie, die ging gelukkig heel goed. Voor mijn werk/ inzet etc kreeg ik weer een heleboel cijfers... met als gemiddelde een 9,4 :D Ik moest voor mijn stage ook zelf leerdoelen opstellen en die heb ik helaas nog niet helemaal behaald (maar dat is niet erg.. ik zit pas op de helft van de stage) dus daar kreeg ik een 7 voor. Met als gevolg dat ik als gemiddelde een 8,2 heb gehaald... NICE!

Daarna op mijn kamer nog even aan een opdracht gewerkt.. dat lukt nog net.. maar daarna toch maar even in bed gekropen want ik trok het echt niet meer. Na het slapen voelde ik me gelukkig al weer wat beter... en zaterdag had ik gelukkig nergens meer last van.

Zaterdag was de laatste zaterdag van de maand... dus het was weer Set-Setal (nationale steek-alles-in-de-fik-dag...eehm ik bedoel schoonmaakdag;) ) En tijdens Set-setal houd NICE zijn personeelsvergadering altijd. Geen uitslapen voor mij zaterdag dus, maar dat maakte niet uit want het was heel gezellig. Vanaf half 9 kwam al het personeel (zowel van het hoofdkantoor als van de cafes)langzaam binnengedruppelt. Iedereen vet vrolijk met elkaar praten...gezellig... net een grote familie... een grote NICE familie! Aan het eind van de vergadering met zijn allen een broodje gegeten en toen moest iedereen weer snel terug om de cafes open te gooien. Wat ik verder heb gedaan gisteren kan ik me niet meer zo goed herinneren.. dus het zal wel niet heel boeiend zijn geweest.

Vandaag zou ik om 9 uur vanaf huis vertrekken met Sander (dus weer niet uitslapen) om in Brikama te gaan flyeren. Op tijd opgestaan om te douchen... maar er was weer eens geen water. Beetje jammer maar ja... snel aangekleed en met een busje naar Brikama. Daar aangekomen zat Kebba samen met NICE FC (onze eigen voetbalclub voor kinderen tot +/- 14 jaar) op ons te wachten in hun NICE voetbalshirts. Sander + de assistent coach + de vrouwelijke spelers van NICE FC gingen in de ene helft van Brikama flyeren.... Kebba + de jongens van NICE FC en ik in de andere helft.

Het was bloedje bloedje bloedje heet.... en we hadden ongelooflijke dorst... maar het was supertof! De jongens zaten over NICE te zingen en we vertelden iedereen over NICE en deelden flyers uit, iedereen was heel enthousiast en ik hoop dat we ook heel veel nieuwe mensen in de cafes gaan zien door deze actie. Qua naamsbekendheid heeft het in elk geval geholpen! Kebba vertelde me ook dat nog nooit iemand dit had gedaan in Brikama (geflyerd).... laat staan met een groep van 15 jongens/ meisjes in NICE tshirts en ook nog van die rare toubabs erbij ;)

Terug gekomen bij het NICE cafe gingen we nog even touwtrekken....zonder touw... met mij :S. Kebba wist nog wel een leuk spel... de ene helft van de kinderen moest achter mij staan (iedereen de zij van degene voor zich vasthouden) en de andere helft achter Kebba. Je had dus 2 lange slingers. Toen werd er tussen mij en Kebba een lijn getrokken en wie de ander er het eerst overheen getrokken had won(de mensen die achter je hingen moesten dus helpen met trekken). Vet grappig ... en je raad het al... paar seconden later lagen we allemaal in het zand haha. Daarna was het tijd om terug te gaan.

Eenmaal thuis (totaal bezweet, enigzins verbrand en onder het zand) wilden we lekker even douchen... maar nog steeds geen water. Dan maar even achter de computer... hoor ik Omar opeens mijn naam roepen: Hij wist dat ik al een lange zware dag had gehad maar of ik me snel ff kon opfrissen want dan kon de Gambiaanse tv me ook even klein beetje interviewen....WAAAAAAAAAAAAAT? O my god.

Water? Nee nog steeds niet. Naar de keuken, fles met ijskoud water uit de koelkast over mijn hoofd geplenst... snel weer naar mijn kamer... enige setje schone nette kleren aangedaan... snel beetje make- up op en binnen 5 minuten stond ik klaar. Toen ik boven kwam waren ze Omar nog aan het interviewen en daarna was het mijn beurt. Was stiekem best wel beetje zenuwachtig maar volgens mij ging het wel goed.... IK KOM GEWOON OP DE FUCKING GAMBIAANSE TV...hahah! Daarna even met Sander uiteten...pff allebei helemaal kapot van de lange dag. De serveerster vond me oorbellen leuk.. "Ok ruilen?" vroeg ik... dus dat hebben we toen gedaan. Ik dacht als het dan toch zo'n rare dag is moet ik het ook in stijl eindigen..maar geloof het of niet het was nog niet het einde.

We komen terug van het eten... nog steeds geen water.. maar ik moest nu toch echt wel ff douchen hoor anders kon ik me morgen niet op kantoor vertonen. Bij de buren gevraagd en die zeiden dat de waterleiding kapot was en dat ze het waarschijnlijk morgen zouden fixen......maar het kan ook 3 dagen gaan duren :(. Maar ze hadden reen grote jerrycan met water voor me geregeld (en later ook voor Sander) en een grote emmer. Dus daar zat ik dan in de douche...op mijn knietjes... voor een grote bak water.... ik zat letterlijk hardop te lachen .... gek land hoor dat Gambia...maar wel grappig ;)

Spreek jullie snel weer X een nu weer lekker frisse Suus