Got milk?

Vandaag was het tijd voor mijn eerste naming ceremony....een wat....jaja een naming ceremony. Voor de mensen onder ons die nog nooit in Gambia zijn geweest: een week na de geboorte krijgt een baby pas een naam en daar plakken ze dan meteen een hele ceremonie aan vast....tadaaa....een naming ceremony.

Ik kon met mr Lamin Bojang meerijden naar Brikama...Lamin is de vader van Awa (collega van me bij NICE) en is ook een soort van burgemeester achtig iets in Brikama en omstreken. De baby voor wie de ceremony vandaag georganiseerd werd zou naar deze meneer vernoemd worden hadden we al vernomen...dus dat was wel een hele eer.

We reden eerst naar hun huis om Awa en haar 2 schattige zusjes op te halen....daarna door naar de ceremony. Eerst gewoon lekker over de geasfalteerde weg....daarna niet meer... de weg was me toch slecht...ongelooflijk.... de hele auto schokte alle kanten uit, stofwolken kwamen je tegemoet en de auto kon niet harder dan 40 rijden volgens mij...maar we hebben het gehaald!

In het dorpje aangekomen werd ik heel erg aangestaard...toen ik aan Awa vroeg of hier bijna nooit toubabs kwamen ofzo kreeg ik een bevestigend antwoord. Aangekomen bij de compound van de familie gingen we bij een groep vrouwen zitten die er al zat...was wel grappig om te zien... alle mannen zaten in de ene hoek...paar meter verderop zaten alle vrouwen.

Op een gegeven moment kwamen ze aanzetten met een schaal voor ons...het bleek chakri te zijn....zure melk met couscous...mmmm... ik kon het van een afstandje al ruiken :( Maar ja toch maar even proeven he...moet eerlijk zeggen het was niet zo vies als ik had gedacht...maar ik ga het niet voor mijn lol eten ofzo want echt lekker was het ook niet. Maar toch maar een behoorlijk aantal lepels gegeten want anders leek het ook zo onbeleefd. Een tijdje later kwamen ze weer met schalen aanzetten...dit keer met schalen benechin (gekruide rijst)....kijk...daar kun je me dus wel heel blij mee maken...lekker hoor!

Toen we daar een uurtje of 2 gezeten hadden stonden er allemaal mensen op...dus ik dacht: het is voorbij...nou heus niet hoor! Ik vroeg wat er ging gebeuren en toen zei mr Bojang dat we nu naar het compound (=huis) van de moeder en baby gingen.....huh...waar waren we nu dan? Iedereen dus weer in de auto en op naar het volgende dorpje... van een afstandje was wel te zien waar we zijn moesten....niet allemaal blauwe ballonen en een ooievaar...neee gewoon een heeeeeeeeeeleboel mensen. Verhouding: 1 toubab staat tot 400 gambianen....1 keer raden wie de enige toubab was. Een tijdje later vonden we trouwens nog een verdwaalde toubab ergens in de menigte...heb hem echter niet gesproken dus heb geen idee hoe hij daar in hemelsnaam in de middle of nowhere terecht was gekomen.

In dit compound lagen allemaal matten op de grond waar de mannen opgingen zitten en er werden allemaal stoelen neergezet voor de vrouwen. Kwamen een aantal mensen langs die de geschiedenis van een aantal families die daar aanwezig was gingen vertellen/schreeuwen/ zingen... daarna moest je ze geld geven...ofzoiets.

Toen het tijd was om naar huis te gaan leek het net een nederlands kinderfeestje: ik zou worden thuisgebracht en kreeg een "snoepzakje". Ik kreeg een heeeeerlijke zak met zure melk mee...mmm lekker morgen voor mijn ontbijt.....NOT! hehe....ik ga morgen maar eens kijken of ik Ansou er blij mee kan maken.

Oja was ik nog helemaal vergeten...gisteren is Maarten aangekomen...Maarten is heel technisch enzo en gaat samen met Sander 10 dagen aan de zonnepanelen sleutelen omdat ze op dit moment niet optimaal werken. Sulayman, Sander en ik hebben hem opgehaald van het vlegveld..duurde wel even want de douane had zijn pakketje afgepakt en die mochten we niet terughebben... nadat Sulayman een wandeling had gemaakt met de betreffende meneer kwam hij een halfuur later terug met het pakketje...hij was echter wel 1000 Dalasi kwijt...maar ja zo werkt dat hier....als je die lui geen geld geeft krijg je het gewoon niet mee.

Daarna hebben we Maarten met zijn spullen in zijn (mooie!)hotel gedropt... en aan de bar nog even een drankje gedaan.....oh oh oh wat was die baileys heerlijk en wat had ik dat lang niet meer gehad.

Maareh morgen nog een lange drukke dag...dus ik ga er voor vandaag maar weer eens een eind aan maken denk ik...ik heb een paar fotos gemaakt maar die zet ik een dezer dagen wel online

Spreek jullie snel weer X Suus